Gezondheidszorg

In Afghanistan is het niet echt best gesteld met de gezondheidszorg. De gemiddelde levensverwachting ligt hier rond de 42 jaar en 25 % van de kinderen sterft hier vóór het 5e jaar. In heel Uruzgan zijn maar 3 ziekenhuizen, waarvan het grootste hier in Tarin Kowt. In twee van de drie ziekenhuizen is de situatie redelijk, maar er is gebrek aan de meest essentiële zaken. Medicijnen, maar ook simpele weegschalen of goede behandeltafels, instrumenten en bankjes in de wachtruimtes. Vanuit het PRT gebeurt er van alles om daar wat verbetering in te brengen. Zo is er op dit moment een groot project gestart om het ziekenhuis in Tarin Kowt te moderniseren en tot een goed uitgerust ziekenhuis uit te bouwen. Er is een speciale vleugel voor de behandeling van vrouwen, waar op dit moment een muur omheen gezet wordt. Hier in deze cultuur is dat belangrijk, want de seksen worden hier streng gescheiden. Als de muur is gerealiseerd wordt de vleugel definitief in gebruik genomen. Verder wordt er een nieuwe keuken en een polikliniek gebouwd inclusief een gekoelde voorraadkamer voor de medicijnen. In het gehele gebouwencomplex wordt de elektriciteit helemaal in 220 Volt uitgevoerd en ook de watervoorziening wordt geheel gemoderniseerd. Ten behoeve van de energie en het onderhoud van de generatoren wordt bovendien een speciale opleiding voor een deel van het personeel verzorgd.
Kortom na deze facelift kan het ziekenhuis hier weer adequate medische zorg geven op het gewenste niveau.
Ook in andere plaatsen wordt er het nodige gedaan op het gebied van de gezondheidszorg. Speciaal voor vrouwen wordt de nodige voorlichting gegeven, vooral op het gebied van zwangerschappen en hygiëne. De schaarse klinieken waar vroedvrouwen actief zijn, worden ondersteund en voorzien van de meest essentiële zaken, waardoor de sterfte onder vrouwen tijdens bevallingen weer wordt teruggebracht.
Met behulp van tekeningen wordt ook aan de kinderen uitgelegd waarom ze op bepaalde plaatsen niet moeten spelen en waarom ze vooral hun handen moeten schoonmaken voor het eten. Voor ons iets vanzelfsprekends, maar hier zeker niet. Hoe het hier gesteld is met de hygiëne, kun je vaak al ruiken als je in de buurt komt van de Afghanen.
Een ander project dat hier van tijd tot tijd wordt gedaan is het houden van een zogenaamde Medcap. Daarbij gaat een colonne van voertuigen naar een min of meer afgelegen dorp (of groepje dorpen) en zet daar een geïmproviseerde huisartsenpost op. Dat gaat met behulp van tentzeilen tussen bijvoorbeeld pantserwagens, waarbij een aparte afdeling voor de vrouwen wordt gemaakt. Zodra bekend wordt dat dit spul er staat, komen er vanzelf Afghanen om iets te halen voor hun gezondheidsklachten. Eerst komen dan de mannen en als die zien dat het goed (volgens hun norm dan) is geregeld, komen later ook de vrouwen. Met deze acties wordt een goed beeld verkregen van de gezondheidstoestand van de bevolking en kan er ook eerstelijns zorg worden uitgevoerd. Ernstiger gevallen worden doorgestuurd naar het ziekenhuis in Tarin Kowt of in het ergste geval naar het hospitaal op de basis.
Op deze manier wordt geprobeerd om de schrikbarende cijfers, waar ik dit stukje mee begon, om te buigen naar een iets positiever beeld.