Stof: oorzaak en gevolg.

Vanochtend heb ik even lekker in het zonnetje gezeten. En als je het geluid van de helikopters wegdenkt, waan je je zo aan de Franse Zuidkust. Maar meestal zijn er zoveel van die lawaaibakken, dat je wel met beide benen op de grond blijft.
We hebben ze hier in alle soorten en maten: helikopters bedoel ik in dit geval.
Zo hebben we hier de Chinooks. Dat zijn van die grote jongens, die soms ook nog een aantal tonnen vracht onder zich aan een “touwtje” meenemen (ik geloof dat we die vroeger vliegende bananen noemden). We hebben de Apaches, die voor de broodnodige bescherming zorgen. We hebben ook nog de Cougars, waar ik helaas even geen plaatje van heb. En toevallig spotte ik vandaag nog een wat oudere gediende, die volgens mij al heel wat vlieguren heeft: eentje van Amerikaanse makelij.
Maar een echte grote jongen is de Halo. Dat is een enorme witte vogel, die stijgt en landt als een vliegtuig en die zomaar een paar vrachtauto’s kan meenemen. Ook daarvan heb ik voor jullie een leuk plaatje gemaakt. Als je een idee wilt hebben van de grootte, moet je maar eens naar het kereltje op de staart kijken. En nee, dat is geen lilliputter.

Al die apparaten hebben twee dingen gemeen: ze maken enorm veel herrie en ze produceren zo mogelijk nog meer stof. Want dat hebben we hier ook genoeg. Het zand is hier zo fijn, dat je op Kamp Holland zelf met elke stap je eigen stofstormpje veroorzaakt. Voor een lenzendrager, zoals ik, dus helemaal niets. Op het kamp waar ik nu zit, lukt het nog best, maar zodra ik meer dan een uur naar Kamp Holland moet, stap ik over op mijn bril. Ik denk dat als we over een paar weken daarheen verhuizen mijn lenzen voorlopig wel in de vloeistof blijven liggen. Om jullie een idee te geven van de stofproductie van zo'n Halo, heb ik daar twee leuke plaatjes van bijgedaan. Op het eerste zie je een soort van ontploffing en op het tweede zie je de echte oorzaak: in het midden de Halo die aan het warmdraaien is. Als je goed kijkt, zie je achter de Halo nog een Apache, die zijn eigen wolkje aan het maken is.

Als je nu denkt, dat die stofstormen alleen door mensen worden gemaakt, vergeet het dan maar. Want in dit bijzondere land ontstaan dat soort dingen ook spontaan. Op mijn laatste plaatje zie je een stof wervelwind (dust devil), die zich met behoorlijke snelheid verplaatst over de grond. Het schijnt dat dit soort verschijnselen zich voornamelijk in de zomer voordoen, maar tijdens mijn (korte) verblijf hier heb ik er al heel wat gezien. Kennelijk hebben ze hier dus ook last van veranderende omstandigheden ten gevolge van de luchtverontreiniging. Hoewel. Luchtverontreiniging. Behalve stof zit er volgens mij hier weinig verontreiniging in de lucht.