De eerste kruidnoten

Vandaag heb ik mijn eerste kruidnoten op dit jaar. Op zich niet zo bijzonder, want in Nederland ligt dat spul al lang in de winkel, maar hier toch wel apart. Ineens stond er zomaar een kilo kruidnoten in de hal. Ik was niet de enige liefhebber, want nog vóór het ontbijt was meer dan de helft al op en de laatste “noot” niet lang daarna. En stuur nou niet allemaal kruidnoten op, want die komen voor het eind van mijn missie niet meer aan ben ik bang.
Het duurt namelijk nog al lang voordat sommige dingen worden bezorgd hier. Zo ben ik nog altijd in blijde verwachting van mijn plunjebaal met sportkleding en allerlei andere handige spulletjes. Ik denk dat ik ze niet meer ga zien hier. Daarom hoop ik dat het pakje met sportspulletjes dat nu ook al twee weken onderweg is, snel aankomt. Dan kan ik weer wat gaan trainen, want als topsporter begin ik al aardig wat ontwenningsverschijnselen te krijgen.
Misschien zijn die verschijnselen ook het gevolg van het nuttigen van al het snoep, dat ik voor mijn vertrek van alle kanten toegestopt kreeg. En dan bedoel ik o.a. die 4 kilo Engels drop, waar ik me sinds gisteren helemaal doorheen heb geworsteld. Ik moet zeggen: het was een hele opoffering (?).
Ook de boekjes zijn inmiddels gelezen en van de mp-3 speler maak ik bijna dagelijks gebruik. Het is altijd fijn om muziek te luisteren, waar je van houdt en waar je van tot rust komt. Nu hoeven jullie je niet ongerust te maken dat ik me de komende weken ga vervelen, want goede muziek verveelt nooit en een boekje kan ook voor de tweede keer gelezen worden.

Daarnaast heb je als militair ook nog wat huishoudelijke taken te verrichten. Huishoudelijk? Jazeker, want wie doet hier de was voor je? Niemand! Dat zul je zelf moeten doen dus. Vandaar dat ik iedere 4 dagen (want die andere spullen zitten nog in die verloren plunjebaal) naar de wasautomaten loop en daar mijn wasje doe. Van de automaat in de droger en…….nee: strijken doen we hier niet. We dragen hier namelijk geen overhemden en een slaapzak strijk je niet. Wel moet er soms een kleine reparatie verricht worden, zoals bijvoorbeeld het aanzetten van een knoop. Ik heb aan iedere broek één knoop (in totaal twee dus) en jawel, daar sprong er één af. Gelukkig ben ik nog van de lichting 72-4 (ouwe hap zogezegd) en heb ik toen geleerd hoe je zo’n ding er weer aanzet. Geen probleem dus!

Vandaag heb ik toch wat vaker aan thuis gedacht, want vandaag zijn mijn ouders verhuisd. Dan vraag je je af hoe het zal gaat. Normaal gesproken zijn dat klussen waar de hele familie aan meedoet. Maar deze uitzending heeft wat mij betreft wat roet in het eten gegooid. Het zal best goed gegaan zijn, maar het doet wel even pijn.