Een dagje uit …… (deel?)

Vandaag weer een dagje uit het leven van een Functioneel Specialist.

Om een locatie te gaan bekijken voor een mogelijk project ging de wekker vandaag al om kwart voor vijf af. Even slikken, maar de eetzaal is rond die tijd al open, dus snel een ontbijtje (met croissant) genuttigd en een lupaatje (lunchpakketje) samengesteld.
Vervolgens naar de voertuigen om tot de ontdekking te komen dat de tolk nog niet present is. Twee keer het halve kamp afgelopen om hem te zoeken. Je moet je voorstellen dat zoiets nog vóór zes uur plaatsvindt in het donker, dus niet alleen de tolk is uit bed getrommeld vanochtend. Toch nog voor half zeven op pad gegaan en ik heb al rijdende van een fraaie zonsopgang mogen genieten. De manier waarop de zon tegen de bergen aanschijnt, zie je alleen maar hier volgens mij. In eerste instantie verliep de reis voorspoedig. We reden zelfs bijna een bedoeïenenkamp binnen, dat plots achter de heuvels opdoemde. Het is onbegrijpelijk hoe die mensen in zulke primitieve omstandigheden kunnen leven.
Maar met dit idyllische plaatje nog op het netvlies was het even later ineens gedaan. De aandrijving van één van de voertuigen vertoonde kuren. En net als met een ezel, was het met dit voertuig ook slecht zaken doen. De beslissing werd genomen om alle risico’s te vermijden en terug te keren naar de basis. Het leverde nog wel een niet alledaags plaatje op. Wat een trip van 9 uur had moeten worden, klaarden wij in 3 uur: toch knap. Maar ja, we zullen het nog een keertje opnieuw moeten proberen: dus binnenkort weer de wekker om kwart voor vijf (brr).

Omdat ik zo snel terug was, kon ik nog net deelnemen aan een gesprek met enkele vertegenwoordigers van één van de nabij gelegen dorpen. De bedoeling was, dat ze zorgden voor drie aanbiedingen van aannemers om een offerte voor een werk uit te brengen. Een aantal van jullie zal dit getal bekend voorkomen: ook in Afghanistan worden dit soort Nederlandse regeltjes gehanteerd. Voor onze Afghaanse gesprekspartners was dit toch wat minder duidelijk, want we hebben het verschillende keren uit moeten leggen. Hopelijk komen ze binnen enkele dagen (want de aanbestedingstermijn is weer niet Nederlands) met de noodzakelijke offertes. Dan kunnen we op basis daarvan een beslissing nemen over het project. Hoe moeizaam het gesprek over dit betrekkelijk eenvoudige onderwerp was, blijkt wel uit het tijdsbeslag, want we zijn er ruim twee uur mee bezig geweest.

De rest van de dag heb ik doorgebracht met wat administratieve zaken, want ik heb nog heel wat uit te werken. En toen ik aan het einde van de dag (onze dag dus: jullie zijn dan nog volop in de running) even een belletje naar huis wilde plegen, lagen de telefoonverbindingen eruit.
Al met al een dag met een gaatje dus. Soms heb je er van die dagen tussen. Maar omdat de zon hier nog altijd volop schijnt, maakt dat toch wel veel goed.
Hoewel: dit soort dagen komt gelukkig niet zo vaak voor.