Koninginnedag en Dag van de Arbeid

Koninginnedag begint toch behoorlijk gekleurd, want enkele enthousiastelingen hebben de eetzaal versierd en een aantal Celebraters hebben zich in het oranje gestoken. Dat zorgt voor een beetje kleur op een regenachtige morgen, want het regent tot ver in de ochtend. Nadat het droog is geworden, gaan we toch maar weer eens naar de supermarkt en naar het restaurantje aldaar, want de magen moeten toch ook gevuld worden. Daar blijkt voor een zeer schappelijk prijsje een dagmenu te bestellen: Baudoin Noir. De Fransen bestellen het ook in groten getale, dus het is in ieder geval eetbaar. Het blijkt een zachte bloedworst te zijn, die na de eerste happen inderdaad eetbaar is en de bijbehorende gebakken aardappelen maken veel goed. De volgende keer weten we in ieder geval wat we niet moeten bestellen.
Gelukkig wordt de middag weer voorzien van een stralende zon, zodat we in het dorp van het concert ook nog wat kunnen bijbruinen. Het concert, dat gedeeltelijk wordt georganiseerd door Eau Vive waar we verblijven, wordt goed bezocht en er ontstaat weer een bijzondere chemie met het publiek. Fijne reacties, die ons weer inspireren om er tijdens het concert nog een schepje bovenop te doen. We kunnen terugzien op een geslaagd concert. En omdat het dicht in de buurt is, zijn we ook niet al te laat terug.

Donderdag is het 1 mei en dat is weer een heel ander verhaal. Met de zon op ons bolletje brengen we de ochtend door in Marseille en zwermen uit over dn.e stad. De één gaat helemaal naar boven naar de plaatselijke Notre Dame om daar van het uitzicht te genieten, de ander zoekt de obscure straatjes op om daar met de Algerijnen te onderhandelen over de prijs van hun souvenirs en weer anderen lopen wat langs de plaatselijke vismarkt, de jachthaven en een leuke kunstmarkt. Een aangename tijdsbesteding, die iedereen weer op tijd op het afgesproken verzamelpunt brengt. Alleen de bus is daar niet gearriveerd en zal daar ook niet meer aankomen. En enorme 1 meimanifestatie met de bijbehorende optocht zorgt voor een soort van verkeersinfarct, zodat we door de drukte met de hele club langs de haven naar de veerhaven moeten lopen, waar de bus geparkeerd staat.
Het is allemaal gelukt en we zijn met een voltallige ploeg aan de reis naar Cadenet begonnen, waar we die avond ons concert moesten geven.
Omdat we door de gedwongen wandeling naar de bus toch wat aan de late kant waren, moest de opbouw in een wat korte tijd worden gedaan, maar met de ervaring van de eerdere optredens liep dat vrij vlekkeloos.
Zo konden we net iets na 18.00 uur met het concert starten in een redelijk gevulde kerk. Koud was het zeker weer in de kerk, want halverwege het optreden begonnen de eerste bevriezingsverschijnselen zich aan te dienen. Dat dit ten koste van de concentratie ging, laat zich raden. Maar de verkeerde nootjes ten spijt was er toch aan het publiek te merken dat de boodschap ook deze avond weer overkwam. Indrukwekkende nummers als The Wondrous Cross maken toch altijd wel wat los. Al met al was het de kou meer dan waard.
Van de terugweg moet nog wel even vermeld worden dat onze nieuwe tophit over de Tom-Tom weer even van stal kwam, want ook nu bleek het vinden van de juiste terugweg lastig.