Laatste concertdag

Om de vermoeidheid te verdrijven is het deze vrijdag verplicht uitslapen: het ontbijt wordt pas om 10 uur geserveerd. Maar voor de vroege vogels is dat wat laat, dus de wekker loopt om 8 uur af. Dat is in ieder geval een garantie voor een warme douche, want na de vijfde badgast is het geen Eau Vive meer, maar eau froid en als iets vervelend is, dan is het wel koud water op je hoofd.
De rest van de ochtend wordt doorgebracht met luieren, zonnen, wandelen en de supermarkt. Dat laatste is letterlijk van levensbelang, want er moet zelf voor de lunch gezorgd worden.
Onderweg naar de concertplaats wordt nog een korte stop gemaakt bij een Brocante, dat in Frankrijk stat voor een soort rommelmarkt. In de praktijk is het gewoon een partij oude troep, die in Rotterdam alleen nog maar aan de Roteb te slijten is. Maar in Frankrijk is dat kennelijk handel.
Om de traditie voort te zetten rijden we in de concertplaats natuurlijk niet direct naar de goede plek. Al bellend en navigerend worden er drie rondjes rond de kerk gedaan en net als het op het verhaal over Jericho begint te lijken, wordt toch besloten om het laatste stuk te gaan lopen. Gelukkig blijkt dat we toch niet terecht hadden gekund, want de kerk loopt net leeg na een bruiloft. En wat voor een bruiloft: de koninklijke familie is er niets bij! Zo’n 400 gasten van het “chateau”, voorzien van billentikkers, galatenues, robes en hoedjes, die we bij ons alleen maar zien op Prinsjesdag. We hebben onze ogen uitgekeken.
Maar het concert begint pas om 20.30 uur toch? Maar nee hoor: we zitten in Frankrijk, dus op de posters staat 20.00 uur! Dat wordt dus toch even stressen. Dankzij de ervaring van de voorgaande concerten lukt het bijna om op tijd te beginnen. Na een supersnelle opbouw, een minimale soundcheck en een hele korte bidstond start het concert om kwart over acht. En laat dit nu één van de beste concerten van de tour worden. Het zit dus niet altijd in een rustig voorbereiding; wat druk op de ketel wil ook nog wel eens helpen.
Omdat we inmiddels ook met afbreken de nodige handigheid hebben gekregen, zitten alle spullen binnen een uur weer in de vrachtauto.
Ondanks dat is het toch nog een latertje geworden natuurlijk, maar voor zo’n laatste dag is dat niet zo erg. De “gelukkigen” hebben de andere dag in de bus nog tijd genoeg om de verloren slaap in te halen.