Laatste dag Mukono

De laatste nacht, die we in Noah’s Ark doorbrachten was behoorlijk fris. Na een regenachtige en weinig zonnige dag kon dat bijna niet anders. En dan kun je zien, dat ze hier toch wat warmere nachten gewend zijn, want één dun lakentje is toch te weinig. Gelukkig heb je dan nog wat warmere kleding bij je, dus met enige improvisatie krijg je het dan toch warm. Dan opstaan en een heerlijke (koude) douche. Het familyhouse, waar we hier onderdak hebben is nog niet helemaal klaar en daardoor hebben we dat kleine ongemak; maar wennen doet een koude douche nooit. Het huis is overigens heel praktisch ingericht met een mooie grote keukenunit, grote douche en toiletruimte en een viertal kleine slaapkamertjes: een doordacht concept. Thee gezet en aan het ontbijt. Maar helaas: de stroom valt weer uit en de thee laat nog even op zich wachten. Afrika blijft verrassen.

Terugkijkend op de dingen die we de afgelopen dagen allemaal gezien hebben, valt op dat de activiteiten van Noah’s Ark veel uitgebreider zijn, dan op de website is te vinden, maar ook dan ons vooraf is verteld. Naast alle activiteiten op het terrein, die er uitzien als een vrij geoliede machine, is Noah’s Ark ook betrokken bij vele activiteiten in de (wijde) omgeving. De betrokkenheid van de vele ouders bij de werkzaamheden op het terrein geeft al de nodige werkgelegenheid; betaald met scholing, kleding en voeding. Maar natuurlijk ook de werknemers zelf, die grotendeels uit de omgeving komen en hierdoor in hun levensonderhoud kunnen voorzien. De voorlichting over hygiëne en andere zaken aan de inwoners van de dorpen is ook belangrijk.
Dan zijn er nog de inspanningen om de sanitatie vraagstukken op te lossen, de straatkinderen opvang in het noorden van Uganda, de schoolprojecten voor de eigen kinderen, maar vooral voor de allerarmsten in de omgeving, de plannen voor huisvesting met het oog op de industriële ontwikkelingen, de opbouw van een kliniek en nog een aantal andere activiteiten, waarvan de spin-off vrijwel altijd ten gunste komt van het hoofdproject: de opvang van de (inmiddels 93) weeskinderen.
Voor ons liggen er ook wel uitdagingen op het vlak van management. Er is behoefte aan capacity-building van de staf en ook aan andere trainingen op het gebied van vaardigheden. Ook op het gebied van scholing liggen er nog wat vraagstukken, die om oplossing vragen. De wens is er om de bestaande primary school op meerdere plaatsen te “herhalen” en het secundair onderwijs moet opgezet worden op een wijze, waarbij theorie en praktijk wordt gecombineerd. Je kunt dit een beetje vergelijken met onze ambachtsschool van vroeger, waarvoor hier het systeem nog moet worden “uitgevonden”. En dan (last but not least) de opzet van een kliniek, waar ook ruimte is voor de eerste lijns hulp aan de allerarmsten.
Er liggen veel mogelijkheden om de kinderen van Noah’s Ark (en de kinderen uit de omgeving) te laten opgroeien tot mensen met kennis en vaardigheden toegespitst op de behoeften van de omgeving en ver daarbuiten.