Belofte maakt schuld

In mijn laatste berichtje (al weer even geleden) heb ik beloofd het project te onthullen, dat we met de Stoutgroep gaan ondersteunen.
Dit soort beslissingen zijn altijd lastig, maar er zijn altijd argumenten waarop de keus wordt gebaseerd. Zo ook in dit geval. Met elkaar zijn we unaniem tot de conclusie gekomen, dat het werk van de Stichting Welzijn Wajir in Kenya het dichtst bij de doelstellingen van ons bedrijf komt. Men is op een duurzame wijze bezig op tal van gebieden en we zien goede aanknopingspunten om met onze kennis iets bij te dragen aan de ontwikkelingen in dit gebied.
Dat heeft al geresulteerd in een eerste “klus”. In het gesprek, dat we op onze laatste dag in Nairobi hadden met de minister, bleek dat hij dringend behoefte had aan advies over een oud rioleringsplan voor Wajir, waaraan al 4 jaar niets was gedaan. Hij wilde daar graag op korte termijn mee verder, maar twijfelde aan de haalbaarheid. Inmiddels heeft Han daar een commentaar/advies over uitgebracht, dat naar de minister is verstuurd. We zijn nu in afwachting van zijn reactie.
Daarnaast zullen we in de loop van dit jaar in overleg met de Stichting Welzijn Wajir ook nog één of meer andere zaken oppakken. We hebben er alle vertrouwen in, dat uit deze samenwerking iets moois zal groeien.

Wat is nu gebeurd met het kinderhuis in Uganda, hoor ik iedereen denken.
Hoewel we dat project niet structureel gaan ondersteunen, hebben we wel afgesproken, dat we éénmalig twee onderwerpen zullen oppakken. Dat gaat om een advies over een onderwijsproject, waarvoor een externe deskundige wordt gevraagd en om een training aan het (staf)personeel. Ook het bezoek aan Uganda is dus niet voor niets geweest.

Nu iedereen weer op de hoogte is van de laatste stand van zaken, kan ik me weer concentreren op het volgende project: de bruiloft van Yvette en Tom aanstaande vrijdag. Als het weer doet, wat er voorspeld wordt, dan wordt het de zonnigste dag van de week. Op naar vrijdag dus.