Vrije tijd

Ondanks dat hier door de meesten erg lange dagen gemaakt worden, is de boog natuurlijk net de hele dag gespannen. Tussendoor moeten er soms wat privé zaken geregeld worden (bellen, mailen enz.), maar er wordt ook veel gesport door vrijwel iedereen. Omdat ik daarin niet wil achterblijven, ben ik op zoek gegaan naar de meest geschikte vorm. Hardlopen rond de stoffige basis is niet helemaal mijn stijl zoals mijn bekenden wel zullen weten. Heuvels genoeg om te fietsen, maar helaas is dat ook geen optie en ook hier weer: fietsen rond en stoffige basis is niet direct goed voor de longen. Hoewel velen dat overigens wel doen; zo is er ook iedere twee weken een baserun op zondag, waarbij er 5 of 10 mijl wordt hard gelopen rond de basis. Volleybal wordt ook dagelijks beoefend, maar die teams zijn al geformeerd, dus ze zitten niet op mij te wachten.
De enige optie voor mij om te sporten is gewoon in de sportzaal, die hier van forse afmeting is. De apparaten, die ik bij mijn vertrouwde Fitvision gebruik, zijn hier gelukkig ook allemaal, dus ik kan mijn programma hier lekker voortzetten. Omdat ook ik al direct na mijn aankomst ben aangestoken door het sportvirus (daarbij geholpen door de beschikbare tijd, die ik thuis niet heb), heb ik mijn ritme wel wat aangepast. Op dit moment hou ik twee dagen sporten en één dag rust aan, wat me voorlopig goed bevalt. Dat stelt me echter wel voor het probleem, dat ik te weinig sportkleding bij me heb, maar daar verzinnen we wel een list op.
Mijn eerdere vergelijking met de eigen sportschool houdt overigens direct bij de apparaten op. Daarnaast staan er nog een hoeveelheid extra martelwerktuigen, waar ze in de Middeleeuwen jaloers op geweest zouden zijn. Als je dan zo’n eerste keer binnen gaat, kijk je je ogen uit naar al die sportende militairen, waarvan de één nog breder is dan de andere en die je even de neiging geeft weer terug te gaan. Dat onder het motto: hier hoor ik niet tussen. Maar goed “opa” heeft toch doorgezet en is met een stalen gezicht tussen als die “Harry’s” aan de slag gegaan. Maar ik verbaas me nog dagelijks van de gewichten, die door menigeen worden gelift. Ik moet ook goed opletten, dat ik het goede gewicht “steek”, anders til ik mezelf op in plaats van het gewicht. Het komt herhaaldelijk voor, dat ik het gewicht van 70 naar 30 (dit voor de kenners) moet verplaatsen om een beetje de indruk te wekken dat ik ook heel fit in de gewichten hang. Eén ding is wel duidelijk: vrijwel alle Nederlandse en Australische militairen hier zijn zo fit, dat het woord topsport dicht in de buurt komt.
Ik ben benieuwd of het sportvirus zo hardnekkig is, dat ik aan het eind van mijn termijn hier zelfs aan de 5 mijl ga denken. Als het gebeurt, dan laat ik het wel weten: kun je foto’s komen maken.
Natuurlijk zijn er ook rustiger manieren om je vrije tijd door te brengen, zoals rustig een boek lezen of een spelletje doen, getuige de bijgevoegde foto. Een voordeel van deze laatste vorm is, dat je het gewoon buiten kunt doen, waardoor tegelijkertijd de zon haar werk kan doen.