Onkruid wieden

Vandaag zouden we beginnen aan het onkruidvrij maken van het veld naast het voetbalveld. Een oppervlakte van wel vier keer het voetbalveld, dus een behoorlijke klus (dachten we).
Maar de verschillen in cultuur werden hier al snel duidelijk en we werden rap uit onze (westerse) droom geholpen. Op het moment dat we enthousiast begonnen aan het wieden van (al) het onkruid, kwam één van de studenten vertwijfeld roepend op ons af, dat we een “beetje” onzinnig bezig waren. Want waar wij denken lekker op een onkruidvrij veld te gaan zaaien, halen ze in Ghana maar één plantje weg en laten ze de rest lekker staan. Dat plantje is er één waar we in Nederland in het tuincentrum nog een fors bedrag voor moeten neerleggen, maar dat (zelfs in Nederland) snel groeit. Wat doen ze dan met de rest van het onkruid, denkt iedereen nu. Nou, voor ze gaan zaaien maken ze een geultje en maken van de uitkomende grond een rand. Dat doen ze ook met het geultje aan de andere kant en in de rand die is ontstaan worden de zaden gelegd. Wat er natuurlijk ook nog in de rand zit, is de rest van het onkruid, maar dat maakt voor het verbouwen van bijvoorbeeld maïs waarschijnlijk helemaal niets uit. Waarom doen we hier in Nederland toch altijd zo moeilijk met al dat overbodige werk. Die Afrikanen zijn zo gek nog niet. Gevolg is wel, dat we in één ochtend wel het hele veld “onkruidvrij” hebben gemaakt.

Vandaag lijkt ook het regenseizoen zijn intrede te doen. In enkele voorgaande nachten hebben we al regen gehad, maar vanochtend was het ook overdag raak. Toen we op het veld bezig waren, hoorden we een soort geraas als van een naderde trein. Kijkend in die richting zagen we een gordijn van regen aankomen, dat met een behoorlijke snelheid naderbij kwam. Het zal duidelijk zijn, dat we niet allemaal droog terug zijn gekomen. Maar verfrissend is het wel, zo’n tropische bui. Helaas: als het dan stopt met regenen, loopt de temperatuur weer snel op. In ieder geval hebben we vanaf nu ons dagelijkse Hollandse praatje weer terug: het weer.