Laatste dag

De vorige keer heb ik een stukje beloofd over één van de acties hier in het gebied. Nu moet ik zeggen, dat ik de laatste dagen niet echt veel inspiratie heb gehad om daar een aardig stukje over te schrijven. Dat komt niet in de laatste plaats door alle gebeurtenissen met het konvooi naar Kandahar, waar jullie ongetwijfeld in het nieuws wel het één en ander over hebben vernomen. Zonder daar allerlei uitgebreide bespiegelingen over te houden, kan ik wel melden, dat dergelijke toestanden de hele base behoorlijk bezig houden. Een “simpele” rit van een dag, die plotseling verwordt tot een marathontocht van maar liefst drie dagen. Geloof me: die mannen en vrouwen zijn niet te benijden. Er is tijdens die tocht bijna alles gebeurd, dat je kunt bedenken, van bermbommen tot beschietingen met een aantal (gelukkig licht) gewonden. Laten we hopen, dat dit tot de uitzonderingen behoort; maar hiermee wordt het wel duidelijk, dat de strijd nog niet gewonnen is.

Als een soort van pleister op de wonde, plaats ik wel wat foto’s, waarbij duidelijk wordt wat er zoal te zien is langs een route, die tijdens een patrouille wordt gereden.

Dan staat morgen het vertrek op de lijst. Om 9 uur richting Kandahar en vandaar uit wachten we het rustig af. Als de gelegenheid zich voordoet, zal ik zeker een impressie van die basis geven. Tot de volgende keer.