Opening Verloskundekliniek

Donderdag waren we al vroeg onderweg naar Makaror om de laatste voorbereidingen mee te maken voor de opening van de verloskundekliniek, die op initiatief van de stichting en grotendeels met geld van de stichting is gebouwd. Op verzoek van de gouverneur, die de voorziening zou openen, was de opening vervroegd. De eerste planning was maandag, maar dan kon hij er niet bij zijn. En als de gouverneur dat vraagt, dan luister je natuurlijk. Daardoor was de aannemer nog niet helemaal klaar met zijn werk, waar we eerder deze week opdracht voor hadden gegeven. Gelukkig zat er schot in, zodat een vrijwel geheel ingerichte kliniek kon worden overgedragen.

Omdat de temperatuur al behoorlijk opliep, werd besloten om een door de UNHCR achtergelaten tentframe weer van zijn zeil te voorzien, zodat iedereen uit de zon kon zitten. De plaatselijke bevolking is daar ongeveer een half uur druk mee geweest, waarbij veel werkoverleg plaatsvond, welgemeende adviezen letterlijk in de wind werden geslagen, allerlei hulpmiddelen (behalve de goede) voor de dag werden gehaald en acrobatische toeren werden uitgehaald die bij Cirque du Soleil niet misstaan zouden hebben. Resultaat: het bleef een geraamte zonder zeil. Maar de natuur voorziet in alles, want in de schaduw van de naastgelegen boom was het ook goed toeven; daar werd dus de aangevoerde sinterklaasstoel voor de gouverneur neergezet. Geflankeerd door een aantal plastic stoelen voor de andere genodigden, waaronder zo’n 6 ministers.

Om 10 uur was het dan zover: de gouverneur kwam aangesjeesd, bewaakt door zijn veiligheidsdienst in volle bepakking. De plaatselijke bevolking hief een oud gezang aan, vergezeld door het bekende gegil van de vrouwen. Natuurlijk werd er gedanst (een soort show dus) en ook hier maakte de tamboer maitre van een stok gebruik om de dansers tekens te geven. Onder begeleiding van die klanken ging het gezelschap naar de deur van de kliniek, waar onze voorzitter Ad de sleutels overhandigde aan de gouverneur, die vervolgens het gebruikelijke lint doorknipte. Na een korte bezichtiging van de kliniek nam het gezelschap plaats op de gereed staande stoelen, waarna aan een flinke reeks van toespraken werd begonnen. De gouverneur was als laatste aan de beurt om na zijn speech weer net zo snel te verdwijnen als hij gekomen was.
Ad werd nog geinterviewd door de plaatselijke en landelijke televisie en ook de bevolking keerde weer langzaam huiswaarts.
Tot zover weer een mooie mijlpaal om als stichting even bij stil te staan.