Zondagochtend

Vanochtend ben ik aan gevallen in de douche. Genietend van een koude douche kreeg ik ineens een tik op mijn hoofd en veranderde de douchestraal van vorm. Het bleek de onderkant van de douchekop te zijn, die er kennelijk genoeg van had. Na wat reparatiewerk verder met schrobben, waarna ik nog een grotere tik op mijn kop kreeg. Kennelijk vond de douchegeest dat ik nog niet genoeg gestraft was, want nu kwam de hele douchekop naar beneden. Bij ons zou dat niet snel gebeuren, want dat spul is allemaal geschroefd, maar hier is het meer een klemconstructie. Nadat ik voor de tweede keer voor loodgieter had gespeeld, heb ik gelukkig mijn spoelbeurt kunnen afmaken om zo fris aan de zondag te kunnen beginnen.

Vandaag is zo’n dag, die ze bij defensie low-ops noemen. Wat zoveel betekent als: weinig operaties of rustig aan doen. In Afghanistan bezochten we dan de plaatselijke markt en dat hebben we hier vanochtend ook maar eens gedaan. Erg leuk om over zo’n plaatselijke markt te wandelen en daar al die bedrijvigheid mee te maken van mensen, die hun groente en fruit verkopen en allerlei huishoudelijke producten. Een verademing ook, dat je hier helemaal geen snuisterijen of souvenirs kunt vinden; je weet wel van die dingen die je echt in iedere toeristenplaats kunt kopen. Ad was op zoek naar een presentje voor zijn kleinkinderen, maar heeft het als snel opgegeven: hij zal in Nairobi nog eens verder moeten kijken.
We zijn op de plaatselijke markt maar eens aan het snuffelen geweest hoe we verschillende onderdelen voor de ecosan toiletten hier goedkoper kunnen maken met eenvoudige middelen. Daar zijn we gedeeltelijk in geslaagd en we hebben daar ook gelijk maar een werkloze kennis bij betrokken, die daar mogelijk wat broodwinning van kan maken. Je moet creatief zijn in die dingen.
Natuurlijk trek je nogal wat bekijks als je met 3 mzungi zo over de markt en door het dorp loopt. Je wordt aangesproken en sommige mensen beginnen te bedelen, maar dat laatste hoort er nu eenmaal bij. Ook de mirraa (drugs) verkoopsters die hier gewoon langs de straat zitten, dachten in ons een potentiele klant te hebben, maar daar zijn we maar niet aan begonnen. Nog meer verslavingen kunnen we er niet bij hebben.

En passant hebben we ook nog de laatste overblijfselen uit het Engelse koloniale tijdperk bezocht: de gevangenis en het politiebureau, waar al meer dan 10 jaar een stel wrakken van landrovers staan, die maar niet opgeruimd worden. Als de plaatselijke regering serieus werk wil maken van hun plannen om het toerisme hier te bevorderen, dan zal dit de plek moeten zijn die ze op moeten knappen. Ik ben alleen bang, dat er nogal wat water door de Nijl zal vloeien voordat het zover is, dat hier de eerste pioniers onder de toeristen zullen neerstrijken. Of zouden wij zelf die voorlopers als zijn???