Low ops

Vandaag is het zondag en dan is er een zogeheten low ops dag. Dat betekent, dat de meesten van ons een halve dag vrij hebben of dat het allemaal wat rustiger aan gaat. Natuurlijk gaat alles buiten het kamp gewoon door, maar hij of zij die daar niet direct aan hoeft bij te dragen, krijgt de gelegenheid om deze ene dag in de week uit te slapen. Velen maken daarvan gebruik en beginnen de dag op een later tijdstip met de zondagse brunch, die vanaf 9 uur genuttigd kan worden. Er is dan meer keus dan normaal bij het dagelijkse ontbijt, zoals lekkere warme wafels met bijpassende vruchtenvulling, maar ook zalm, haring en rolmops. Als je dan de omgeving even weg denkt, waan je jezelf in een eersteklas restaurant, maar op het moment dat je met je dienblad langs de vuilcontainer loopt sta je weer met beide benen op de grond.
Op zo’n ochtend zijn er ook velen die huishoudelijke neigingen krijgen en van de gelegenheid gebruik maken om hun slaapfab uit te mesten. Zelf heb ik die neiging zonder veel moeite kunnen onderdrukken.
Ook wordt er iedere zondag een kerkdienst gehouden en daar ben ik vandaag voor de eerste keer naar toe geweest. Vorige week was er geen dienst, omdat de dominee geveld was door enkele enge bacteriën en virussen tegelijk, waardoor hij bij lange na niet in staat was om ook maar uit bed te komen. Gelukkig was hij vandaag weer voldoende hersteld om op inspirerende wijze een overdenking te houden. Dat is toch altijd wel bijzonder om zo ver van huis met een stel collega’s een moment van bezinning te beleven, wetende dat zo’n moment in Nederland pas 2 tot 2,5 uur later plaatsvindt.
De zondagochtend wordt bij het PRT afgesloten door de “social” om 13 uur, waarna iedereen weer aan de slag gaat voor de rest van de week, totdat de volgende low ops dag zich aandient.
Omdat ik de afgelopen dagen geen opmerkelijke momenten heb kunnen vastleggen helaas dit keer geen foto’s.