De Kale Berg 2

Het is al weer een paar weken gelden, dat ik een eerste stukje schreef over mijn plan om de kale berg te gaan beklimmen.

Inmiddels ben ik begonnen met het werven van sponsors en heb ik al verschillende positieve reacties gekregen. Soms uit heel onverwachte hoek en heel persoonlijk: dat sterkt me in mijn voornemen om er voor te blijven gaan. Ik heb alleen nog geen duidelijk beeld van de financiële reacties, want die gaan vaak buiten me om en rechtstreeks naar het MSfonds. Maar ik hoop, dat ik (net als bij vorige acties) mag rekenen op ook een geringe geldelijke bijdrage van mijn sympathisanten.

De voorbereiding gaat ook gestaag verder. Alleen ben ik tot de ontdekking gekomen, dat mijn andere activiteiten wel eens een negatieve invloed hebben op het verloop van mijn trainingen. Mijn muzikale escapades hebben er bijvoorbeeld voor gezorgd, dat ik de afgelopen week in ieder geval geen krachtraining heb kunnen doen. Na een middag en avond muziek maken gezeten op een kruk, was mijn rug dusdanig beledigd, dat hij maandag zei: doe het zelf maar. En met een onwillige rug, kun je nog wel op de fiets trainen, maar aanvullende krachttraining doen is minder. Hoewel: om met een zere rug van de fiets te klimmen is ook een kunst op zich hoor.

En dan vandaag met dat schitterende weer. Ook maar een keer overslaan, hoewel het (figuurlijk) pijn doet. Na een dagje flink muziek maken in Den Helder, een kleine 400 kilometer karren en een thuiskomst ver in de kleine uurtjes, is het ook niet zo verstandig om dan weer fanatiek kilometers te draaien. Het lichaam moet ook een keer kunnen herstellen.

Maar die Mont Ventoux, die blijft keihard in mijn agenda staan.
www.klimmentegenms.nl