De kale berg 4: doping

De voorbereiding loopt best goed tot nu toe. Af en toe een dipje in het trainingsritme, maar het gewone leven gaat ook door nietwaar?
En zo af en toe heb je eens een opkikkertje nodig.
Nou, dat krijg ik als ik de tussenstanden bekijk van de actie. Het aantal deelnemers is uiteindelijk gestopt op 385! En dat is ten opzichte van vorig jaar bijna een vertienvoudiging. De tussenstand van de actie zelf is op 1 maart inmiddels al ruim boven de 100.000 euro aangekomen; en dan zijn er nog heel veel machtigingen niet meegenomen. En dan natuurlijk mijn persoonlijke tussenstand, die de 800 euro al gepasseerd is. Als dat geen opkikkers zijn, dan weet ik het niet.

Maar vandaag heb ik kennis gemaakt met een uitstekend dopingmiddel. Beter dan epo en al dat andere spul.
Woensdag heb ik mijn fiets naar mijn fietsenmaker gebracht voor een stukje onderhoud en wat aanpassingen aan mijn achterwiel. En geloof het of niet; ik heb een fiets terug gekregen waar ik volgens de monteur mee achteruit kan fietsen. En weet je: ik geloof hem nog ook. Met deze fiets ga ik die berg zeker bedwingen. Niet achteruit, want gewoon rechtuit fietsen is al moeilijk genoeg. Maar ik begin nu zelfs te geloven dat ik die berg wel 3 keer op kan. Of hecht ik nu te veel geloof aan doping? De tijd zal het leren.

In ieder geval ga ik volgende week de eerste echte hellingen uitproberen. Ik weet alleen nog niet of dat de Posbank zal zijn of de Limburgse heuvels. Maar het weer moet wel heel erg slecht zijn om me tegen te houden.