De kale berg 6: hoe anders kan het lopen

Volgens mijn lijstje moest de volgende test komen tijdens de toerversie van de Amstel Gold Race. Maar het leven van alledag is niet te voorspellen. Op de dag van vertrek bleek mijn pa plotseling naar het ziekenhuis te moeten, zodat op het moment dat mijn fietsmaatje binnen stapte, ik vertrok richting ziekenhuis. Gevolg was, dat onze deelname aan de AGR helemaal werd geschrapt, omdat een combinatie tijdstechnisch niet mogelijk was. Overigens is vaders gelukkig weer thuis inmiddels.
Dat weekend toch nog twee keer ruim vijftig kilometers getraind, maar dat voelt (ondanks flinke tegenwind) toch anders dan een heuvel.

De eerstvolgende gelegenheid deed zich gisteren voor tijdens een door de organisatie van Klimmentegenms georganiseerde trainingsrit. Ik had gekozen voor de rit Klimmen-Blegny-Klimmen, die ‘slechts’ 95 kilometertjes telde. Het is een bijzondere rit geworden. De deelnemers waren verdeeld in vijf groepen en dat kwam de contacten tijdens de rit alleen maar ten goede. Ondanks de soms pittige hellingen een aantal mooie gesprekken gevoerd en dan merk je dat het goede doel toch een sterk samenbindend effect heeft. Allemaal ken je wel iemand met MS; of dichtbij of iets minder, maar stuk voor stuk indrukwekkende verhalen. Zoals één van de deelnemers met een heel heftig verhaal over zijn zus, zelf rijdend met een prothese, maar vastbesloten om die kale berg als het even kan 3x te beklimmen. Daarvoor dus ook maar vast het formulier heeft aangevraagd om bij de Club des Cinglés du Mont Ventoux (gekken van de Mont Ventoux) te mogen horen. RESPECT.
In ieder geval is deze training bij mij goed geweest voor twee dingen: het zelfvertrouwen (want het ging wel lekker) en de vastberadenheid om toch vooral op volle kracht door te trainen.

Wat ook nog steeds heel motiverend is, zijn de reacties die je krijgt. En die zich in een aantal gevallen ook vertalen in financiële ondersteuning. Ik ben dan ook enorm dankbaar, dat ik nu kan melden, dat mijn tussenstand op dit moment staat op € 1.750,=. Wie had dat gedacht voor ik begon? Ik zelf niet in ieder geval.

Volgende week staat de training op een heel laag pitje, want dan ben ik een weekje op tour in Polen. Wordt alleen het uithoudingsvermogen van mijn lippen getraind, als ik op mijn sax zitten te toeteren. Maar daarna……… gaan we nog even fanatiek de laatste trainingsweken in.